تفکر اجمالی

• اگر زندگی ایده آل می‌خواهید ماهیت خوشبختی را جستجو کنید

خوشبختی تقریباً به تعداد انسان‌های روی زمین دارای تعریف است به عبارتی دیگر خوشبختی تعریف خاصی ندارد و بسته به باورهای انسان‌ها دارای تعاریف بسیار متعددی است، تاریخ در یک نقطه نظر مشترک هستند و آن هم رسیدن به آسودگی و آرامش و رضایت خاطر از عملکردهای روزمره، و یا برنامه‌ریزی‌های کوتاه مدت و میان مدت و بلند مدتی است که برای انجام آنها صرف وقت و هزینه شده باشد.

بنابراین اگر طالب یک زندگی دار هستید لازم است که به ماهیت خوشبختی که به دنبال آن می‌گردید پی ببرید حتماً شما هم در تصویر ذهنی خود تعریف قابل لمسی از خوشبختی خود و خانواده دارید. پس ابتدا آن را کاملاً برای خود و خانواده تعریف کنید و سپس ابزار و امکانات لازم و کافی برای رسیدن به آن را فراهم کنید؛ مسلم موفق خواهید شد.

دستیابی به تعاریف خوشبختی بدون داشتن دانایی متناسب با ظرفیت‌های خوشبختی که مورد نظر ماست، امکان‌پذیر نیست. برای رسیدن به چنین دانایی ناگزیر از کسب میزانی از علم، دانش، هنر، فنون متعدد و مدیریتی متناسب با آن هستیم. به عبارت دیگر خوشبختی زمانی احساس می‌شود که دائماً به سمت کسب دانایی و اصلاح مستمر آن به سمت بهبودی روز آمد باشیم و در این راستا توانسته باشیم میزان قابل توجهی از داناییهای بدست آمده را به توانایی(مهارت) تبدیل کرده و از آن در تبلور خوشبختی بهره کافی بگیریم. 

                                               ادامه دارد

سلام…

اوج مشکلات تا جاییست که می خواهی زانو خم کنی در مقابل خدا…

آن وقت همه آنها در برابرت کوچک می شوند.

روشن شدن هر مفهوم، قبل از هر چیزی برای درک صحیح آن مفهوم می تواند کمک کند. سواد رسانه ای مشتکل از دو عبارت است: «سواد» و «رسانه».
برگردیم به دوران کودکی و روزهای اول مدرسه، زمانی که به مدرسه می رفتیم تا «خواندن و نوشتن» را یاد بگیریم و دیگر «بی سواد» نباشیم. در مدرسه ابتدا حروف الفبا را یاد می گرفتیم؛ یعنی نسبت به شکل حروف، صدای آنها و نحوه نوشتن آنها «دانش» پیدا می کردیم. سپس «مهارت» کنار هم گذاشتن حروف و خواندن و هجّی کردن کلمات را یاد می گرفتیم و بعد از مدتی «کاربرد» کلمات در ساختن جمله ها و خواندن و نوشتن متون مختلف را آموختیم و بدین ترتیب «باسواد شدیم»! مجموعه ای از دانش ها در کنار مهارت ها به اضافه کاربردها در کنار هم، ما را با سواد کرد.

رسانه وسیله ای است که فرستنده به کمک آن پیام خود را به گیرنده منتقل می کند. رفته رفته ابزارهای ارتباطی گسترش پیدا کرد و در عصر حاضر با ظهور رسانه های چاپی و الکترونیکی، رسانه های جمعی شکل گرفتند. مهم ترین تفاوت رسانه های امروزی آن است که می توانند پیام های خود را با سرعت زیاد به طیف وسیعی از مخاطبان برسانند.

همانطور که سواد خواندن و نوشتن به ما کمک می کند تا بتوانیم انواع جملات ساده و پیچیده را بفهمیم و معناهای متفاوتی از آن ها برداشت کنیم، سواد رسانه ای هم مهارتی است که با یادگیری آن می توانیم انواع رسانه ها و تولیدات رسانه ای را درک، تفسیر و تحلیل کنیم. هر رسانه مجموعه ای از نشانه های خاص خود را دارد که شناخت این نشانه ها در با سواد شدن ما نقش مهمی را ایفا می کند.